Πολλές φορές, στη ζωή μας, συμβαίνει να θέλουμε να πούμε ένα πράγμα και να βγαίνει από το στόμα μας ένα άλλο. Ή εναλλακτικά συμβαίνει να σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας κάτι αντίθετο από αυτό που παρουσιάζουμε στους άλλους και όμως να εισπράττουμε από αυτούς ως αντιμετώπιση, αυτό που πραγματικά πιστεύουμε για μας. Τι συμβαίνει στ’ αλήθεια;

Είμαστε εμείς οι περίεργοι, οι ελλειμματικοί, οι προβληματικοί; Μάλλον όχι…

Τα Προγράμματα στον "Σκληρό Δίσκο" του Μυαλού μας

Όλοι μας έχουμε εντυπωμένα στο μη συνειδητό νου μας ορισμένα “προγράμματα” που καθορίζουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα, που καθοδηγούν τη σκέψη, τα συναισθήματα, τη δράση και τις συμπεριφορές μας στην καθημερινότητά μας, την αντίδρασή μας στα εξωτερικά ερεθίσματα, και τα οποία προκαθορίζουν σχεδόν τη συναισθηματική, λογική και πρακτική αντίδραση μας στο καθετί.

Είμαστε δηλαδή τέλεια όντα που εκτελούμε τέλεια τα προγράμματα που άλλοι έχουν φορτώσει στον “σκληρό μας δίσκο”. Παρόλο που προτιμούμε να θεωρούμε τον εαυτό μας φορέα ελεύθερης βούλησης,και όχι όργανο μιας αυτοματοποιημένης συμπεριφοράς, πολλές από τις καθημερινές μας αντιδράσεις -ιδίως αρνητικές- έχουν διαμορφωθεί χρόνια πριν, στην παιδική μας ηλικία, δηλαδή από 0 ετών έως 6, από προηγούμενες ανάλογες εμπειρίες που βιώσαμε στο οικογενειακό μας περιβάλλον. Είτε το άμεσο είτε το ευρύτερο.

Αλλαγή Πλεύσης Η Επιτυχία Προσελκύεται, δεν Χαρίζεται

Οι τότε αντιδράσεις, που επιλέξαμε να έχουμε δημιούργησαν ένα εντύπωμα μέσα μας και εξακολουθούν να αναπαράγονται απαράλλακτες σε κάθε νέα κατάσταση που θυμίζει την παλιά, καθηλώνοντας μας. Κι ενώ έχουμε πολλές εναλλακτικές επιλογές, δεν τις αξιοποιούμε, αφού η συμπεριφορά μας έχει “κλειδωθεί” σε έναν συγκεκριμένο τρόπο αντίδρασης. Κάθε παθολογική, ψυχολογική συμπεριφορά μπορεί να αναχθεί σε τέτοιους μηχανισμούς, με αποτέλεσμα να βιώνουμε απαξιωτικές καταστάσεις και αδιέξοδα και φυσικά να γινόμαστε πρακτικά αναποτελεσματικοί.

Δηλαδή, δίκαια αναρωτιέται κανείς, είμαστε καταδικασμένοι να εκτελούμε δια βίου την ασυνείδητη εκπαίδευση που λάβαμε στην παιδική μας ηλικία; Ένα είδος ρομπότ που απλώς προσπαθούν, χωρίς επιτυχία, να αποφύγουν δυσάρεστα βιώματα, αναπαράγοντας διαρκώς καταστροφικές συμπεριφορές; Όχι βέβαια… Υπάρχουν διάφορα μέσα (ένα από αυτά και ο NLP) με τα οποία μπορεί κανείς να αλλάξει τον αρχικό προγραμματισμό και να βρει την αληθινή του ταυτότητα, τις αξίες του, τα “θέλω” του.

Που στοχεύει το NLP;

Στόχος του NLP, τόσο στις θεραπευτικές όσο και στις υπόλοιπες εφαρμογές του, είναι η γρήγορη αλλαγή του τρόπου αντίληψης και δράσης, η αλλαγή της προσέγγισης της ζωής και των συμπεριφορών, μέσα από την εξαφάνιση αυτών των ασυνείδητων προγραμμάτων και της αντικατάστασής τους με τα προγράμματα που εμείς επιθυμούμε να καθορίζουν τη ζωή μας.

Διότι εν τέλει αυτό που διαφοροποιεί ένα “επιτυχημένο” από ένα “μη επιτυχημένο” σε οποιονδήποτε τομέα άνθρωπο, είναι η ικανότητά του να ζει τη ζωή του μέσα στο πλαίσιο που ο ίδιος καθορίζει με βάση τις προσωπικές του ανάγκες και ισορροπίες και να φέρνει το αποτέλεσμα που ικανοποιεί τον ίδιο και όχι το περιβάλλον του. Η εξαφάνιση των περιοριστικών μας πεποιθήσεων μας επαναφέρει σε μια κατάσταση ελευθερίας, ρέουσας, αβίαστης και βαθιάς επικοινωνίας, και ειλικρινούς ενδιαφέροντος για τους άλλους, απαλλαγμένων από τα βαριά δεσμά της χρόνιας καταναγκαστικής συμπεριφοράς.